H Ειρήνη Αμπατζίογλου είναι διδάκτορας συντηρήτρια (University of Lincoln, UK). Αποφοίτησε από το Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας το 1999. Εργάστηκε ως συντηρήτρια έργων τέχνης από το 2000 σε Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά και ως ιδιώτης, ενώ από το 2010 είναι μόνιμη υπάλληλος στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών.
Έχει διαχειριστεί τρία έργα ΕΣΠΑ της Υπηρεσίας ως επιβλέπουσα στις εργασίες συντήρησης και στην οργανωτική δομή. Έχει δημοσιεύσει εργασίες και έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια, ενώ τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην μελέτη και συντήρηση ιστορικών κονιαμάτων, τοιχογραφιών και έργων ζωγραφικής, καθώς και στην ανάλυση και αξιολόγηση υλικών και μεθόδων.
Η Μάρθα Αθανασιάδου είναι συντηρήτρια αρχαιοτήτων της ΕΦΑΠΑ με πτυχίο από το ΤΕΙ της Αθήνας (2001) και με μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του ΙΚΥ, στο Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ (2005) στον τομέα της επιστήμης της συντήρησης και της αρχαιομετρίας (Cardiff University – MSc in Conservation Science).
Από το 2001, εργάζεται σε μουσεία, ανασκαφές και αναστηλωτικά έργα σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα σε υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού αλλά και ως ιδιώτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην επικοινωνία της συντήρησης στο κοινό (ευρύ και εξειδικευμένο), την αρχαιομετρία, τη μελέτη και συντήρηση αρχαίων κονιαμάτων και τοιχογραφιών και χαρτώου υλικού.
Η Θεοδώρα Αντωνοπούλου είναι απόφοιτος του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας, με ειδίκευση στα ζωγραφικά έργα. Απέκτησε Maîtrise στην Ιστορία Τέχνης από το Université de Paris-Sorbonne – Paris IV με εξειδίκευση στη συντήρηση ιστορικών μνημείων και κτηρίων, καθώς και μεταπτυχιακό τίτλο στη Μουσειολογία από το Ecole du Louvre στο Παρίσι με υποτροφία του ΙΚΥ.
Έκανε μετεκπαίδευση ενός έτους στο μουσείο του Λούβρου στο παιδαγωγικό τμήμα και στο εργαστήριο C2RMF. Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Πολιτισμού (στους νομούς Αττικής, Ιωαννίνων, Ζακύνθου, Μεσσηνίας) με συμμετοχή στην οργάνωση και στην εκτέλεση έργων ΕΣΠΑ, στο Υπουργείο Παιδείας και ως ιδιώτης συνεργάστηκε με την Εφορεία Νεωτέρων Μνημείων Αθηνών και με την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.
Από το 2016 εργάζεται στην Εφορεία Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών.
Η Λυδία Αυλωνίτου είναι Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης (ΤΕΙ Αθήνας) με μεταπτυχιακό στην Προστασίατης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΑΠΘ). Το 2016 απέκτησετο διδακτορικό της στην Αρχαιολογία και Αρχαιομετρία (UniversitéParisNanterre) ως ερευνήτρια του Ευρωπαϊκού προγράμματος NARNIA (Marie Curie ITN).
Από το 2005 εργάζεται ως συμβασιούχος υπάλληλος του ΥΠΠΟΑ, σε Εφορείες Αρχαιοτήτων και Μουσεία της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, αναλαμβάνοντας εργασίες συντήρησης αρχαιολογικών και ιστορικών αντικειμένων από ανόργανα και οργανικά υλικά (κεραμικό, γυαλί, μέταλλα, λίθος, οστό κ.α.). Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικόενώ συνεργάζεται με ξένες σχολές και πανεπιστήμια (Γαλλία, ΗΠΑ, Καναδάς), για τη συντήρηση αντικειμένων και για την οργάνωση σεμιναρίων.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν αναλυτικές μεθόδους διερεύνησης αρχαίων υλικών και τεχνικών κατασκευής (μετάλλων, κεραμικών, τοιχογραφιών) καθώς και τη μελέτη και τη ψηφιακή αποκατάσταση της αρχιτεκτονικής διακόσμησης. Ως εργαζόμενη στο CALLOS στοχεύει,μεταξύ άλλων, στην ανάπτυξη ενός ψηφιακού συστήματος τεκμηρίωσης αρχαιολογικών αντικειμένων.
Ο Σεραφείμ Κορώσης είναι απόφοιτος του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθηνών. Εργάζεται στο Υπουργείο Πολιτισμού από το 1992 και στην ΕΦΑΠΑ από τις αρχές του 2000 (πρώην Α’ ΕΠΚΑ). Έχει εργαστεί ως συντηρητής σε Πανεπιστημιακές ανασκαφές σε Αμοργό, Άνδρο και Κρήτη (Μόχλος) και σε διάφορα Μουσεία στην Ελλάδα όπως της Πάρου, Νάξου, Μυκόνου, Δήλου, Πυθαγορείου Σάμου κλπ.
Έχει λάβει ενεργό μέρος σε αναστηλωτικές εργασίες, σε απεγκαταστάσεις και εγκαταστάσεις, γλυπτών, επιγραφών, κεραμικών και λοιπόν ευρημάτων σε Μουσεία και σε περιοδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Επίσης, στην ΕΦΑΠΑ, πραγματοποίησε εκμαγεύσεις και παραγωγή αντιγράφων για λόγους εκπαιδευτικούς/εκθεσιακούς, αναστηλωτικούς και προληπτικής συντήρησης, βάσει της εμπειρίας που αποκτήθηκε στα εργαστήρια του ΤΑΠΑ.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με την συντήρηση μνημείων και λίθινων ευρημάτων, ενώ ήταν επιβλέπων συντηρητής στο έργο ΕΣΠΑ «Συντήρηση και ανάδειξη του Ωρολογίου του Ανδρονίκου Κυρρήστου στην Ρωμαϊκή Αγορά των Αθηνών» και το παρόν διάστημα, στο έργο «Στερέωση και Συντήρηση του Ιερού του Ολυμπίου Διός». Το επιστημονικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στη μελέτη των προϊόντων διάβρωσης και στην συντήρηση λίθινων κινητών και ακίνητων μνημείων.
Η Δάφνη Κυροπούλου αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο Cardiff ( 2009) με μεταπτυχιακό στην επιστήμη της συντήρησης αρχαιοτήτων. Το 2010 ξεκίνησε την διδακτορική της διατριβή στο εργαστήριο σταθερών ισοτόπων του ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος» σε συνεργασία με το τμήμα Γεωλογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 2016 ολοκλήρωσε την διδακτορική της διατριβή και συνεχίζει την εργασία της στο εργαστήριο σταθερών ισοτόπων, ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια και επιστημονικός συνεργάτης. Παράλληλα, εργάζεται συνεχόμενα τα τελευταία δέκα χρόνια ως συντηρήτρια αρχαιοτήτων και έργων τέχνης σε έργα ΕΣΠΑ του Υ.Π.Π.Ο. Τα βασικά της ερευνητικά ενδιαφέροντα είναι η μελέτη και η συντήρηση ιστορικών κονιαμάτων και των αρχιτεκτονικών συνόλων που τα περιέχουν, ενώ έχει μελετήσει διεξοδικά το μουσειακό περιβάλλον, τα έργα τέχνης σε χαρτί και τις ιστορικές βιβλιοθήκες.
Η Δάφνη Κυροπούλου έχει δημοσιεύσει εργασίες σε επιστημονικά περιοδικά συντήρησης και γεωχημείας κι έχει υπάρξει ομιλήτρια σε εθνικά και διεθνή συνέδρια
H Πολύνα Ξηραδάκη είναι πολιτιστική διαχειρίστρια που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Συντήρηση Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, και έχει μεταπτυχιακό στην Πολιτισμική Τεχνολογία και Επικοινωνία. Από μικρή ηλικία η περιέργεια και η δημιουργικότητα της την ώθησε να ιδρύσει και να υλοποιήσει προγράμματα κοινωνικοπολιτιστικού χαρακτήρα (Staco, UrbanLayers, LearningOwl) με βασικό κίνητρο να φέρει πιο κοντά το ευρύ κοινό με την τέχνη και την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων, μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες και τη δημιουργία εκπαιδευτικών δράσεων και ψηφιακών προϊόντων.
Τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται, μέσω διεθνών προγραμμάτων και υποτροφιών, σε τομείς όπως το projectmanagement, η πολιτιστική διαχείριση, η εξεύρεση πόρων, οι δημόσιες σχέσεις και το audiencedevelopment για πρωτοβουλίες κοινωνικοπολιτιστικού χαρακτήρα, καθώς και τη δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εκθέσεων.
Ως μέλος του ερευνητικού εργαστηρίου Museolab (Πανεπιστήμιο Αιγαίου) έχει λάβει μέρος σε ερευνητικά προγράμματα και δημοσιεύσεις. Μέσα από το CALLOS ευελπιστεί να φέρει πιο κοντά το ευρύ κοινό με τις διαδικασίες της συντήρησης Αρχαιοτήτων αλλά και να συμβάλλει στη δημιουργία σύγχρονων ψηφιακών προϊόντων με στόχο την μεταφορά γνώσης στην επιστημονική κοινότητα και το ευρύ κοινό.
Η Σοφία Παπιδά είναι συντηρήτρια αρχαιοτήτων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πόλης Αθηνών με Πτυχίο από το ΤΕΙ της Αθήνας και μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ (βιοδιάβρωση λίθου) και στο Πανεπιστήμιο του Λέστερ (MA, μουσειακές σπουδές) στη Μ. Βρετανία. Από το 1992, εργάζεται σε μουσεία, ανασκαφές και αναστηλωτικά έργα του Υπουργείου Πολιτισμού σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα.
Κύριοι σταθμοί της διαδρομής της αποτελούν τα Προπύλαια της Ακρόπολης (ΥΣΜΑ), το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων και Επικοινωνίας (Διεύθυνση Μουσείων), το εργαστήριο συντήρησης του Παλαιού Μουσείου Ακρόπολης και διάφορα έργα ΕΣΠΑ της ΕΦΑΠΑ, είτε ως υπεύθυνη είτε στην Ομάδα Επιβλεπόντων.
Το διάστημα 2020-2022 είχε την ευθύνη του Τμήματος Συντήρησης της ΕΦΑΠΑ, ενώ τα ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της εστιάζονται στη μουσειολογία, τη βιοδιάβρωση του λίθου, στα εκπαιδευτικά προγράμματα και την επικοινωνία της πολιτιστικής κληρονομιάς στο ευρύ κοινό.
Η Μαρία Παύλου είναι Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων στο Εργαστήριο Συντήρησης Ακρόπολης, Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών, Πτυχιούχος του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων & Έργων Τέχνης της Σχολής Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθήνας. Έχει εργαστεί ως επιβλέπουσα συντήρησης του έργου ΕΣΠΑ «Αναστήλωση, Συντήρηση και Ανάδειξη του Ωδείου του Ηρώδη του Αττικού και της Στοάς Ευμένη, Νότια Κλιτύς Ακρόπολης» και έχει συμμετάσχει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και δράσεων της ΕΦΑΑΘ για το ευρύ κοινό και την εκπαιδευτική κοινότητα.
Επίσης στο ΤΔΠΕΑΕ για τα έργα: της Δήλου, του Λαυρίου και των Μνημείων της Νότιας Κλιτύς Ακροπόλεως Αθηνών με κύριο αντικείμενο λίθο και κεραμικό και για τη Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαιοτήτων &Νεοτέρων Μνημείων στο Νεκροταφείο Ερμούπολης Σύρου, στην Ερμιόνη, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο κ.α.
Η Λιάνα (Γαρυφαλλιά) Τότου είναι Συντηρήτρια Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης με εξειδίκευση στην Συντήρηση μνημείων με Laser. Έχει εξειδικευτεί στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας, στο Ινστιτούτο Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ και στο Istituto di Fisica Applicata Nello Carrara στην Φλωρεντία. Έχει εργαστεί στο ΙΤΕ-ΙΗΔΛ συμμετεχοντας σε συνεργασίες με μουσεία και αρχαιολογικούς φορείς.
Μεγάλο μέρος της επαγγελματικής της διαδρομής είναι η πολύχρονη συνεργασία της με το Μουσείο Ακρόπολης, στους καθαρισμούς με laser των Καρυάτιδων, της Ζωφόρου του Παρθενώνα κ.α. Συμμετείχε σε έργα στο Ερεχθείο και στο Μουσείο Κεραμεικού. Εκτός από τεχνική υποστήριξη για την σωστή λειτουργία των laser, είναι υπεύθυνη για την σωστή χρήση τους και την εκπαίδευσή των συντηρητών.
Εκτός της εμπειρίας στην εφαρμογή των laser στη συντήρηση, έχει κατάρτιση σε ερευνητικό επίπεδο στην διεξαγωγή πειραμάτων και της τεκμηρίωσης τους (τεχνικές ανάλυσης, photoshop κ.α.). Παράλληλα, έχει σπουδάσει Δημοσιογραφία και έχει απασχοληθεί σε εκδοτικούς οίκους και διαφημιστική εταιρεία.
H Δρ Παρασκευή Πουλή είναι φυσικός (ΑΠΘ) με Διδακτορικό Δίπλωμα στην Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Loughborough, UK.
Εντάχθηκε στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ το 2000 όπου είναι υπεύθυνη της δραστηριότητας που αφορά στην εφαρμογή προηγμένων τεχνολογιών λέιζερ στη συντήρηση και καθαρισμό έργων τέχνης και αρχαιοτήτων, με ερευνητική προτεραιότητα την αξιολόγηση και παρακολούθηση της διαδικασίας καθαρισμού.
Είναι επιστημονική υπεύθυνη του έργου CALLOS (ανοιχτή Καινοτομία στον Πολιτισμό ΕΣΠΑ 2020-23), ενώ έχει διατελέσει επιστημονική υπεύθυνη εκ μέρους του ΙΗΔΛ-ΙΤΕ στα Ευρωπαϊκά έργα HERACLES (H2020, 2016-19) και PROMET (FP5, 2003-08). Παράλληλα έχει ενεργό συμμετοχή στην υλοποίηση των ευρωπαϊκών έργων Η2020-IPERION-HS, H2020-IPERION-CH, FP7-CHARISMA, και των εθνικών έργων POLITEIA-IΙ (ΚΡΗΠΙΣ-ΙΙ, 2018-20), ΠΟΛΙΤΕΙΑ-Ι (ΚΡΗΠΙΣ-Ι, 2013-15), LASTOR (2002-05) και MOBILART.
Το ερευνητικό της έργο έχει παρουσιασθεί σε περισσότερες από 60 επιστημονικές δημοσιεύσεις ενώ αριθμεί πάνω από 900 αναφορές. Το 2009 προσκλήθηκε στη διεθνή επιστημονική επιτροπή της κοινότητας LACONA και από το 2012 οργανώνει τα εξειδικευμένα θερινά σχολεία του ΙΗΔΛ-ΙΤΕ “OPTO-CH”.
Από το 2001 συντονίζει επιστημονικά τον καθαρισμό με λέιζερ στα μνημεία και γλυπτά της Ακρόπολης, μια συνεργασία που το 2012 τιμήθηκε από το διεθνές Ινστιτούτο Συντήρησης (IIC) με το βραβείο Keck ως «μια μοναδική σύνδεση μεταξύ της αρχαίας και σύγχρονης Ελλάδας».
Ο Δρ Δημήτριος Άγγλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης και συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ. Είναι κάτοχος πτυχίου Χημείας (1986) από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, και διδακτορικού διπλώματος στη Φυσικοχημεία (1994) από το Πανεπιστήμιο Cornell (ΗΠΑ). Διετέλεσε ερευνητής στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ κατά την περίοδο 2001- 2009 ενώ το Σεπτέμβριο του 2009 διορίσθηκε ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Τον Ιούνιο του 2016 προήχθη σε Καθηγητή στο ίδιο τμήμα. Διδάσκει προπτυχιακά (Φυσικοχημεία/Μοριακή Φασματοσκοπία, Εργαστήρια Φυσικοχημείας, Εφαρμογές Λέιζερ στη Χημεία) και μεταπτυχιακά μαθήματα (Φασματοσκοπία Λέιζερ) στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης ενώ έχει επιβλέψει/επιβλέπει 5 διδακτορικές διατριβές (PhD), 10 μεταπτυχιακές εργασίες (MSc) και άνω των 15 πτυχιακών εργασιών.
Οι δραστηριότητες της ερευνητικής του ομάδας εστιάζονται α) στη μελέτη φωτοχημικών και φωτοφυσικών διεργασιών σε υλικά υπό την επίδραση ισχυρής ακτινοβολίας λέιζερ (laser ablation, random laser action) και β) στη χρήση φασματοσκοπικών τεχνικών λέιζερ (LIF, LIBS, Raman) και ανάπτυξη αναλυτικής οργανολογίας με εφαρμογές στην πολιτιστική κληρονομιά και τη βιομηχανία.
Έχει άνω των 120 επιστημονικών δημοσιεύσεων σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά (>4100 ετεροαναφορές, h-index:43) και πολυάριθμες παρουσιάσεις σε συνέδρια συμπεριλαμβανομένων και προσκεκλημένων ομιλιών. Από το 2001 μέχρι και το 2016 ήταν υπεύθυνος διαχείρισης της Ευρωπαϊκής Ερευνητικής Υποδομής Λέιζερ (Ultraviolet Laser Facility) που λειτουργεί στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ (μέλος του LASERLAB EUROPE) ενώ είναι υπεύθυνος για τη συμμετοχή του ΙΗΔΛ στα έργα ερευνητικών υποδομών πολιτισμικής κληρονομιάς CHARISMA (FP7, 2009-14), IPERION CH (H-2020, 2015-19) και E-RIHS PP(H-2020, 2016-19), IPERION-HS (H2020, 2020-24) και E-RIHS IP (Horizon Europe, 2022-24). Είναι συντονιστής των αναπτυξιακων έργων ΠΡΩΤΕΑΣ (ΕΚΔ ΙΙ, 2020-23) και SpArch (ΕΛΙΔΕΚ, 2020-23), ενώ διετέλεσε συντονιστής των έργων ΠΟΛΙΤΕΙΑ-ΙΙ (ΚΡΗΠΙΣ-ΙΙ, 2018-20), ΠΟΛΙΤΕΙΑ-Ι (ΚΡΗΠΙΣ-Ι, 2013-15) POLYDIAGNO (2012-15). Από το Σεπτέμβριο του 2012 είναι μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του επιστημονικού περιοδικού Heritage Science.
Διετέλεσε μέλος του Επιστημονικό Συμβουλίου του ΙΗΔΛ από το Νοέμβριο 2013 μέχρι τον Ιούλιο 2018 και από τον Ιούλιο του 2022 έως σήμερα.
Ο Ανδριανάκης Μιχάλης είναι απόφοιτος της Σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών με Μεταπτυχιακό δίπλωμα (M.Sc.) στα «Προηγμένα Συστήματα Παραγωγής, Αυτοματισμού και Ρομποτικής» του ΕΛΜΕΠΑ.
Από το 2009 μέχρι και σήμερα είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας “Photonics for Heritage Science” του Ινστιτούτου Ηλεκτρονικής Δομής και Λέιζερ (ΙΗΔΛ-ΙΤΕ). Η ερευνητική του δραστηριότητα αφορά κυρίως στην ανάπτυξη συστημάτων λέιζερ, στην ανάπτυξη μεθοδολογιών και διατάξεων ψηφιακών συμβολομετρικών τεχνικών, καθώς και στην ανάπτυξη λογισμικών που αφορούν σε επεξεργασία και ανάλυση εικόνας, διαχείριση συσκευών και αυτόματο έλεγχο οργάνων και μηχανικών διατάξεων.
Έχει συμμετάσχει σε Ευρωπαϊκά και Εθνικά προγράμματα που αφορούν την προστασία της Πολιτιστικής κληρονομιάς όπως τα: CHARISMA, SYDDARTA, KRIPIS – POLITEIA, CLIMATE FOR CULTURE, IPERION, HELLAS CH, CALLOS κλπ. Επίσης έχει συμμετάσχει σε πολλές ερευνητικές δραστηριότητες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό πραγματοποιώντας μετρήσεις που αφορούν σε αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς.
Στα πλαίσια των ερευνητικών του δραστηριοτήτων εντάσσονται και συνεργασίες με ιδιωτικές εταιρείες και δημόσιους οργανισμούς για παροχή υπηρεσιών μετρήσεων δομικής διάγνωσης υλικών.
Η Αναστασία Γιακουμάκη είναι διπλωματούχος Χημικός Μηχανικός (ΕΜΠ, 2002) με Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (M.Sc.) στην Προστασία Μνημείων (ΕΜΠ, 2003) και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Επιστήμη Υλικών (Πανεπιστήμιο Κρήτης, 2009).
Εργάζεται σαν έμπειρη Βοηθός Έρευνας στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ, ενώ τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ανάπτυξη μεθοδολογιών και διατάξεων που βασίζονται σε φασματοσκοπίες λέιζερ (LIBS, LIF, Raman κ.α.) κι εστιάζουν σε εφαρμογές στο πεδίο της πολιτιστικής κληρονομιάς. Έχει εργαστεί για αρκετά χρόνια σαν Έμπειρος Επιστήμονας Εφαρμογών στο τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης μιας εταιρείας του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία αναπτύσσει και κατασκευάζει συστήματα φασματοσκοπίας LIBS.
Επίσης, εργάστηκε σα Μετα-Διδακτορική Ερευνήτρια σε διάφορα Ισπανικά Πανεπιστήμια. Έχει συμμετάσχει σε αρκετές αναλυτικές εκστρατείες σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους σε Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία (Πομπηία), Συρία και Ιορδανία χρησιμοποιώντας φορητά συστήματα LIBS, Raman, XRF και DRIFTS. Είναι συγγραφέας 30 και πλέον επιστημονικών δημοσιεύσεων σε επιστημονικά περιοδικά και βιβλία.
Η Κρυσταλία Μελεσανάκη είναι απόφοιτος της Σχολής Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης, του ΤΕΙ Αθηνών (1999). Από το 1998 μέχρι και σήμερα είναι ενεργό μέλος της ερευνητικής ομάδας Photonics for Heritage Science του ΙΗΔΛ-ΙΤΕ, και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα ερευνητικά έργα καθώς και σε εφαρμογές που σχετίζονται με τη χρήση τεχνικών λέιζερ για τον καθαρισμό και την ανάλυση αντικειμένων πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν φασματοσκοπικές τεχνικές λέιζερ (LIF και LIBS) για την ανάλυση και τον χαρακτηρισμό των αρχαιολογικών αντικειμένων και των έργων τέχνης, εφαρμογές καθαρισμού με λέιζερ σε έργα τέχνης (βυζαντινές εικόνες, πίνακες ζωγραφική, σύγχρονα έργα τέχνης, κεραμικά μεταλλικά και λίθινα αντικείμενα κ.λπ.), καθώς και την αξιολόγηση και την παρακολούθηση μεθόδων συντήρησης (π.χ. καθαρισμός με λέιζερ) με τη χρήση φασματοσκοπικών και απεικονιστικών τεχνικών.
Ο Κωνσταντίνος Χατζηγιαννάκης είναι Φυσικός με ΜΔΕ στην Εφαρμοσμένη Φυσική. Από το 1998 εργάζεται στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ ως Ειδικός Τεχνικός Επιστήμονας. Η δραστηριότητά του σχετίζεται με την ανάπτυξη και τις εφαρμογές συστημάτων βασισμένων σε διατάξεις οι οποίες κάνουν χρήση πηγών συμβατικού φωτός ή λέιζερ για εφαρμογές που σχετίζονται με την ΠΚ με έμφαση στα φορητά συστήματα για επιτόπια εφαρμογή.
Ταυτόχρονα, είναι υπεύθυνος για τη δραστηριότητα των εφαρμογών ΠολυΦασματικής Απεικόνισης. Επιπλέον, στα ενδιαφέροντά του συμπεριλαμβάνεται και η ανάπτυξη μεθόδων κατεργασίας υλικών με έμφαση στις εφαρμογές για την ΠΚ. Επίσης, είναι υπεύθυνος για τη διαχείριση πολλών ερευνητικών έργων της ομάδας PhoHS τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο όσο και σε διοικητικό.
Έχει ενεργό συμμετοχή σε πολλά εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα του ΙΗΔΛ όπως IPERION-HS, PROTEAS, CALLOS, E-RIHS, HELLAS-CH, POLITEIA-I and II, HERACLES, IPERION-CH, SYDARTA, Climate for Culture, CHARISMA, MultiEncode, MOBILART.
O Δρ. Βίκτωρ Πινιόν είναι Διπλωματούχος Φυσικός (Πανεπιστήμιο Σαντιάγο δε Κομποστέλα, Ισπανία, 2001) και κατέχει Διδακτορικό Δίπλωμα από το Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών (Πανεπιστήμιο Λα Κορούνια, Ισπανία, 2011).
Κατά τη διάρκεια εκπόνησης της διδακτορικής του διατριβής διερεύνησε διάφορες προσεγγίσεις για τη βελτίωση των αναλυτικών δυνατοτήτων της τεχνικής Φασματοσκοπίας Πλάσματος Επαγόμενου από Λέιζερ (LIBS) περιλαμβάνοντας τη χρήση λέιζερ με υπερβραχείς παλμούς καθώς και οπτικές διατάξεις διπλού παλμού λέιζερ.
Από το 2014 και για 6 χρόνια εργάστηκε σαν Εμπειρος Επιστήμονας Εφαρμογών στην εταιρεία Applied Photonics Ltd (Ηνωμένο Βασίλειο), όπου μεταξύ άλλων συνέβαλε στον σχεδιασμό, κατασκευή και λειτουργία αρκετών συστημάτων λέιζερ για την πυρηνική βιομηχανία. Από το 2021 εργάζεται σαν έμπειρος Βοηθός Έρευνας στο ΙΗΔΛ-ΙΤΕ, έχοντας συμβάλλει ενεργά στην ολοκλήρωση διαφόρων έργων και συνεχίζοντας τον σχεδιασμό και ανάπτυξη προηγμένων αναλυτικών συστημάτων.
Είναι συγγραφέας 25 περίπου δημοσιεύσεων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά κι έχει πάνω από 50 συμμετοχές σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια.
Η Χρυσούλα Μπεκιάρη εργάζεται ως μηχανικός έρευνας και ανάπτυξης στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας Έρευνας, από τον Απρίλιο του 1985.
Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Πατρών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην επιστήμη των υπολογιστών από το Queens College of the City University of New York.
Απασχολείται κυρίως με ανάλυση απαιτήσεων, σχεδιασμό λειτουργιών προηγμένων πολιτισμικών πληροφοριακών συστημάτων, εννοιολογική αναπαράσταση πληροφοριακών δομών για την υποστήριξη της σημασιολογικής διαλειτουργικότητας, εναρμόνιση εννοιολογικών σχημάτων βάσεων δεδομένων και κατασκευή οντολογιών.
Έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 30 εθνικά και ευρωπαϊκά έργα ως συντονίστρια ή επιστημονική υπεύθυνος.
Δίδαξε προπτυχιακά μαθήματα, όπως εισαγωγή στους υπολογιστές, συστήματα βάσεων δεδομένων, γλώσσες προγραμματισμού στο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κρήτης και μεταπτυχιακό μάθημα για μεθόδους και συστήματα πολιτισμικής τεκμηρίωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, Ηράκλειο Κρήτης
Από το 2002 συμμετέχει και συντονίζει τις συναντήσεις της Ειδικής Ομάδας Εργασίας (Special Interest Group- SIG) της Διεθνούς Επιτροπής Τεκμηρίωσης (CIDOC) του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (International Council of Museums – ICOM) .
Ο Δημήτρης Αγγελάκης είναι μηχανικός έρευνας και ανάπτυξης στο Εργαστήριο Πληροφοριακών Συστημάτων και στο Κέντρο Πολιτισμικής Πληροφορικής του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης και κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (MPhil) σε Πληροφοριακά Συστήματα από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ (UMIST).
Από το 1996 έως σήμερα εργάζεται στο Εργαστήριο Πληροφοριακών Συστημάτων ΙΠ-ΙΤΕ και στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του, έχει συμμετοχή σε ένα μεγάλο αριθμό από ερευνητικά και αναπτυξιακά προγράμματα, τόσο στον Ευρωπαϊκό, όσο και στον Ελληνικό χώρο.
Στα ενδιαφέροντα του περιλαμβάνονται η διαχείριση, συντήρηση, βελτιστοποίηση βάσεων δεδομένων (σχεσιακών, XML, graph databases) με έμφαση στον τομέα του πολιτισμού, μοντελοποίηση και ανάλυση απαιτήσεων, τεχνολογίες σημασιολογικού ιστού (Semantic Web) και Ανοικτά Διασυνδεδεμένα Δεδομένα (LOD).
Η Θεοδοσία Μπίτζου είναι Αρχιτέκτονας Μηχανικός (ΕΜΠ, Aθήνα) και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών (DEA) στον τομέα «Επιστήμες και Τεχνολογία εφαρμοσμένες στο κτήριο» από την σχολή École Νationale des Ponts et Chaussées (ENPC, Παρίσι, Γαλλία, 1987).
Εργάζεται στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του ΙΤΕ από το 1988, ως υπεύθυνη προγραμμάτων Σχεδίασης με Υπολογιστή με στόχο τη διάδοση των νέων τεχνολογιών CAD στην κοινότητα των μηχανικών. Συμμετείχε σε ερευνητικά έργα του ΙΤΕ-ΙΠ που έχουν σχέση με τον σχεδιασμό, όπως είναι η ανάπτυξη ενός οντοκεντρικού σχεδιαστικού προγράμματος (Λαβύρινθος, ESPRIT, Ithaca).
Συνεχίζει να εργάζεται ως ενεργό μέλος της ερευνητικής ομάδας του Εργαστηρίου Πολιτισμικής Πληροφορικής του ΙΤΕ-ΙΠ σε έργα που αναφέρονται σε μνημεία και τον πολιτισμό, όπως το ΔΕΛΤΟΣ (τεκμηρίωση παλαιών πόλεων της Κρήτης), το Exploring Byzantium, ΠΡΩΤΕΑΣ, CALLOS, κ.ά.
Ο Κώστας Πετράκης είναι μηχανικός έρευνας και ανάπτυξης στο Εργαστήριο Πληροφοριακών Συστημάτων και στο Κέντρο Πολιτισμικής Πληροφορικής του ICS-ΙΤΕ, Ελλάδα. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης με μεταπτυχιακό δίπλωμα (MSc) στις Γραφικές Τέχνες και Πολυμέσα του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.
Από το 2014 έως και σήμερα εργάζεται στον σχεδιασμό, την υλοποίηση και την ανάπτυξη διαδικτυακών εφαρμογών και υπηρεσιών για την υποστήριξη ευρωπαϊκών και ελληνικών έργων.
Συγκεκριμένα, έχει συμμετάσχει σε δύο έργα ERC, τρία H2020, δύο EPAnEK, και δύο ΕΣΠΑ: SeaLiT, Ricontrans, ARIADNE, PARTHENOS, VRE4IC, HELLAS-CH ELI LASERLAB, POLITEIA, POLITEIA II, PROTEAS. Ασχολείται με το Conceptual Modeling και την Αναπαράσταση Γνώσης και έχει εμπειρία με μοντέλα όπως το Cidoc-CRM και το European Directive Inspire. Εξειδικεύεται σε τεχνολογίες Javascript, Ajax, HTML, CSS, jQuery, Bootstrap, React, Java, Java Servlets και Web Services.
Έχει ισχυρό υπόβαθρο δουλεύοντας με αρχεία JSON, XML και RDF και αποθετήρια όπως eXist db, virtuoso, blazegraph, CouchDB και PouchDB. Έχει επίσης αρκετές δημοσιεύσεις σε επιστημονικά συνέδρια, περιοδικά και βιβλία, στους τομείς εξειδίκευσής (web data, documentation systems, visualization tools).
Η Λήδα Χαραμή είναι αρχαιολόγος με μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Μουσειολογία από το Institute of Archaeology του University College London (UCL) και στην Επιστήμη Υπολογιστών (UCL).
Εργάζεται στο Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας όπου έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 20 έργα που σχετίζονται με την τεκμηρίωση πολιτισμικού υλικού αποθέματος.
Τα κύρια ενδιαφέροντά της περιλαμβάνουν τη δημιουργία εννοιολογικών μοντέλων, σχημάτων και δομών δεδομένων για πληροφοριακά συστήματα μουσείων και άλλων πολιτισμικών ιδρυμάτων, τη δημιουργία νέων μεθόδων και ροών εργασιών για την τεκμηρίωση αντικειμένων και μνημείων, και την ανάπτυξη θησαυρών και λεξιλογίων για τις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Ασχολείται επίσης με την ανάπτυξη προτύπων και οδηγών ορθών πρακτικών για τον τομέα της τεκμηρίωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς. Έχει δημοσιεύσει άρθρα στο πλαίσιο διεθνών συνεδρίων και στο περιοδικού ERCIM News, του οποίου είναι μέλος της επιτροπής σύνταξης.
Η Μαρία Χαλκιαδάκη είναι μηχανικός έρευνας και ανάπτυξης στο Εργαστήριο Πληροφοριακών Συστημάτων και στο Κέντρο Πολιτισμικής Πληροφορικής του ICS-ΙΤΕ. Είναι κάτοχος Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (M.Sc.) και πτυχίου του τμήματος Επιστήμης Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Από το 2013 εργάζεται στο Ινστιτούτο Πληροφορικής και από το 2018 έως και σήμερα είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας του Εργαστηρίου Πολιτισμικής Πληροφορικής του ΙΤΕ-ΙΠ. Ασχολείται με το σχεδιασμό, την υλοποίηση και την ανάπτυξη διαδικτυακών εφαρμογών και υπηρεσιών ευρωπαϊκών και ελληνικών έργων. Ειδικεύεται κυρίως σε τεχνολογίες Java, Java Servlets, Web Services, JavaScript, Ajax, HTML, CSS, jQuery, Bootstrap, κ.ά.
Ο Δρ Σπήλιος Δελλής είναι κάτοχος πτυχίου Φυσικής από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών, μεταπτυχιακού διπλώματος στη Φυσική Υλικών από το ίδιο τμήμα, μεταπτυχιακού διπλώματος στην Τεχνητή Νοημοσύνη από το Τμήμα Ψηφιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Πειραιώς και διδακτορικού διπλώματος στη Φυσική από το Τμήμα Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το διδακτορικό του αφορούσε τη βελτίωση και την χειραγώγηση της φωτοφωταύγειας ημιαγωγών με χρήση μεταλλικών νανοδομών. Ο Δρ Δελλής έχει συμμετάσχει σε πολλά ερευνητικά προγράμματα για την ανάπτυξη νέων νανοϋλικών και νανοδιατάξεων. Ήταν ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Nottigham Trent University όπου εργάστηκε στην ανάπτυξη εύκαμπτων διαφανών ηλεκτρονικών. Υπήρξε επίσης μέλος της «Ομάδας Τεχνολογίας Σύντηξης» του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών «Δημόκριτος» για τέσσερα χρόνια, με κύρια ασχολία την μελέτη κρυσταλλικών ατελειών που προκαλούνται από την ακτινοβολία νετρονίων υψηλής ενέργειας σε μεταλλικά υλικά για εφαρμογή σε εγκαταστάσεις σύντηξης.
Ο Δρ Δελλής έχει περισσότερες από 16 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά και περισσότερες από 30 συνεισφορές σε συνέδρια. Το πεδίο εξειδίκευσης του περιλαμβάνει την πειραματική φυσική, τα λέιζερ υψηλής ισχύος, την νανοτεχνολογία και μηχανική μάθηση για ανάλυση δεδομένων. Ο Δρ Δελλής είναι μέλος της ομάδας R&D της Raymetrics Α.Ε. από τις αρχές του 2022 με κύρια καθήκοντά την εξέταση και αξιολόγηση εφαρμογών της τεχνολογικής προόδου στα υπάρχοντα συστήματα LIDAR ή/και την ανάπτυξη νέων.
Ο Δρ Θεόδωρος Ανάγνος τελείωσε το πτυχίο του στη φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αμέσως μετά τη στρατιωτική του θητεία ξεκίνησε τις διδακτορικές του σπουδές στον τομέα της Αστροφωτονικής, από κοινού μεταξύ του κρατικού αστεροσκοπείου της Χαϊδελβέργης (Landessternwarte HD-IMPRS DE) και του Macquarie University of Sydney, AUS. Η Αστροφωτονική είναι ένας νέος τομέας έρευνας που χρησιμοποιεί ταχέως εξελισσόμενες τεχνολογίες από την Αστρονομία/Αστροφυσική και τη Φωτονική για τη βελτίωση των σύγχρονων αστρονομικών οργάνων και τεχνικών παρατήρησης.
Κατά τη διάρκεια των διδακτορικών του σπουδών, ο Δρ Ανάγνος δημιούργησε ένα μεγάλο δίκτυο συνεργασίας, κάνοντας χρήση υπερσύγχρονων εγκαταστάσεων (π.χ. το τηλεσκόπιο Subaru 8,2 m στη Χαβάη Mauna Kea), σχεδίασε και δοκίμασε με επιτυχία νέα ολοκληρωμένα μικρο-οπτικά (3D οπτικά, ενσωματωμένα μικρο-οπτικά ULI, φασματογράφους ακριβείας), και δημιούργησε καινοτόμα τεχνική προσομοίωσης του φωτός σε μικρο-οπτικά.
Ο Δρ Ανάγνος είναι συγγραφέας και συμμετέχων σε πολλές επιστημονικές δημοσιεύσεις (5+ αξιολογημένες από ομοτίμους, +10 πρακτικά συνεδρίων με κριτές), γράφοντας κώδικα κυρίως σε Python για ανάλυση δεδομένων και συνεργάστηκε με μια διεθνή ομάδα με συμμετέχοντες από τέσσερις ηπείρους. Μετά το διδακτορικό του, πραγματοποίησε 2 δημοσιεύσεις κατά τη διάρκεια ενός σύντομου μεταδιδακτορικού και στη συνέχεια εργάστηκε ως επικεφαλής μηχανικός επικύρωσης και επαλήθευσης στο Max-Planck-Institute for Astronomy, της Γερμανίας για τον μηχανισμό ευθυγράμμισης ακριβείας (PAM) για το Coronagraph Instrument (CGI) για το ROMAN διαστημικό τηλεσκόπιο της NASA.
Σε αυτή τη θέση σχεδίασε και κατασκεύασε μια δοκιμαστική εγκατάσταση για τη συλλογή δεδομένων περιβάλλοντος και φυσικής κατάστασης από διάφορους αισθητήρες, ανέπτυξε λογισμικό για προσαρμοσμένη λειτουργία του μηχανισμού εντοπισμού θέσης σε πολλές γλώσσες (Python, C και Visual Basic) μειώνοντας σημαντικά τον απαιτούμενο χρόνο δοκιμής και ημι-αυτοματοποίησε τη διαδικασία ανάλυσης και οπτικοποίησης δεδομένων. Μετά από αυτό, έγινε μέλος της ομάδας R&D της Raymetrics A.E., εστιάζοντας στην ανάπτυξη νέων τεχνολογικών στοιχείων.
Μετά την ίδρυση της Raymetrics το 2002 διετέλεσε Διευθυντής Προϊόντων και Έργου (2002-2007) και Διευθύνων Σύμβουλος (2007 – σήμερα). Είναι υπεύθυνος του τομέα οπτικού σχεδιασμού καθώς και της ανάπτυξης του λογισμικού. Διαθέτει εκτεταμένη εμπειρία στην εγκατάσταση των συστημάτων στις τοποθεσίες των τελικών χρηστών και στην παροχή εκπαίδευσης στους χρήστες. Οι δραστηριότητες του Δρ. Γεωργούση απαιτούν υψηλή ηγετική δράση, γνώση του αντικειμένου και συντονισμό των καθημερινών εργασιών μιας επιχείρησης.
Έχει συνεπιβλέψει ερευνητικά πολύ-εταιρικά προγράμματα της εταιρείας, όπως τα «Q-Switched Optical Oscillator for Optoelectronics Space Applications (Qoma)» (κωδικός έγκρισης ESA: 4000103990/11/NL/CBi), «Q-Switched Optical Oscillator for Optoelectronics Space Applications – 2 (Qoma2)» (κωδικός έγκρισης ESA: 4000115707/15/NL/RA/zk) και «Lab on Chip» (Φάση 2- Ενίσχυση Ελληνικών Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών στη Μικροηλεκτρονική, Corallia). Έχει πάνω από 30 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές.
Ο Ιωάννης Θυρής συνεργάστηκε στο πλαίσιο του έργου CALLOS από τα αρχικά του στάδια αλλά στη συνέχεια συνέχισε την επαγγελματική του καριέρα σε άλλη εταιρία. Ο Ι. Θυρής ολοκλήρωσε επιτυχώς τις σπουδές του στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου του ΕΚΠΑ και στη συνέχεια ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως εργαζόμενος στην Raymetrics S.A..
Κατα τη διάρκεια του προγράμματος CALLOS ασχολήθηκε με τον οπτικομηχανικό σχεδιασμό της διάταξης LiF-LIDAR και σημείωσε σημαντική πρόοδο στο κομμάτι αυτό. Επιπλέον ασχολήθηκε και με την υποστήριξη του συστήματος σε προγραμματιστικό περιβάλλον
Ο Δρ. Γ. Γεωργούσης είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Raymetrics. Αποτελεί επίσης τον ιδρυτή και τον εξειδικευμένο επιστήμονα της εταιρείας στην τεχνολογία Lidar. Έχει πτυχίο Φυσικής από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Μετά την ίδρυση της Raymetrics το 2002 διετέλεσε Διευθυντής Προϊόντων και Έργου (2002-2007) και Διευθύνων Σύμβουλος (2007 – σήμερα). Είναι υπεύθυνος του τομέα οπτικού σχεδιασμού καθώς και της ανάπτυξης του λογισμικού. Διαθέτει εκτεταμένη εμπειρία στην εγκατάσταση των συστημάτων στις τοποθεσίες των τελικών χρηστών και στην παροχή εκπαίδευσης στους χρήστες. Οι δραστηριότητες του Δρ. Γεωργούση απαιτούν υψηλή ηγετική δράση, γνώση του αντικειμένου και συντονισμό των καθημερινών εργασιών μιας επιχείρησης.
Έχει συνεπιβλέψει ερευνητικά πολύ-εταιρικά προγράμματα της εταιρείας, όπως τα «Q-Switched Optical Oscillator for Optoelectronics Space Applications (Qoma)» (κωδικός έγκρισης ESA: 4000103990/11/NL/CBi), «Q-Switched Optical Oscillator for Optoelectronics Space Applications – 2 (Qoma2)» (κωδικός έγκρισης ESA: 4000115707/15/NL/RA/zk) και «Lab on Chip» (Φάση 2- Ενίσχυση Ελληνικών Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών στη Μικροηλεκτρονική, Corallia). Έχει πάνω από 30 δημοσιεύσεις σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά με κριτές.
